Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona XXXIX

Witryłów

Pierwotnie cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła z 1812 r. Obecnie kościół rzymskokatolicki pw. NMP Nieustającej Pomocy.

Na malowniczym zadrzewionym wzgórzu, za strumykiem wznosi się kościół filialny w Końskiem. Pierwotnie istniała tu cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła, która została wzniesiona w 1812 r. Ta data widnieje na nadprożu odrzwi prowadzących do zakrystii.
Ta drewniana świątynia konstrukcji zrębowej jest dwudzielna. Ma kamienne podmurowanie. Z zewnątrz jest oszalowana z listwowaniem. Posiada nawę prostokątną z wydzielonym wewnątrz babińcem. Ma prezbiterium zbliżone do kwadratu i chór wsparty na dwóch filarach. Do prezbiterium od strony północnej przylega zakrystia. Dach jest czterospadowy, wspólny dla nawy i prezbiterium, zwieńczony ośmioboczną wieżyczką, w której znajduje się sygnaturka z początku XX w.
Ikonostas uległ zniszczeniu. Zachował się jedynie krzyż procesyjny z początku XIX w., malowany dwustronnie, który przedstawia Chrystusa Ukrzyżowanego i Chrystusa w Grobie.
Po roku 1947 Świątynia nie była użytkowana i uległa poważnym zniszczeniom. W 1981 r. po przejęciu przez kościół rzymskokatolicki przeprowadzono w niej kapitalny remont.
Przed wejściem do kościoła znajduje się kamienna grota Matki Bożej.