Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona XXX

Iwonicz Zdrój

Dawny kościół parafialny pw. św. Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. Kościół fundacji Załuskich wzniesiony w 1895 r.

Nie wiadomo, kiedy dokładnie powstała pierwsza kaplica w Iwoniczu-Zdroju. Pierwsze wzmianki z 1842 i 1844 r. mówią o małej kaplicy zdrojowej służącej kuracjuszom, usytuowanej we wschodniej części ówczesnego zakładu zdrojowego. Dziś w jej miejscu znajduje się przystanek autobusowy i obelisk wzniesiony dla upamiętnienia świątyni.

Kościół pw. św. Iwona i Matki Bożej Uzdrowicielki Chorych wzniesiony został w latach 1894−1895 według projektu architekta austriackiego Favorgera. Sponsorem kaplicy był hrabia Karol Załuski, właściciel zdroju.

Świątynia ma konstrukcję szkieletową, posadowioną na kamiennym podmurowaniu, o ścianach szalowanych deskami w układzie pionowym z listwowaniem. Założona została na rzucie prostokąta. Jest kościołem trójnawowym, bazylikowym, bez wyodrębnionego prezbiterium. Nawa główna nakryta jest dachem dwuspadowym z dwiema wieżyczkami na sygnaturkę o hełmach w formie graniastosłupa. Nawy boczne nakryte dachami pulpitowymi.

Wewnątrz nawę główną od bocznych oddzielają trzy pary drewnianych słupów połączonych spłaszczonymi arkadami. Więźba dachowa otwarta jest do wnętrza. Okna świątyni są wielokwaterowe, tworzone przez rząd wpisanych w prostokąt arkadek.

Wyposażenie współczesne kościołowi pochodzi z końca XIX w. Tworzy je: neogotycki ołtarz główny i dwa eklektyczne ołtarze boczne. Na uwagę zasługuje obraz św. Jana Ewangelisty z ok. 1900 r. nawiązujący stylem do londyńskich prerafaelitów.

Świątynia stanowi przykład drewnianego kościoła zdrojowego o cechach neogotyckich. W jej bezpośrednim sąsiedztwie funkcjonuje nowy murowany kościół parafialny pw. Matki Bożej Uzdrowienia Chorych.


https://sad.podkarpackie.travel