Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona XLIV

Komańcza

Parafia greckokatolicka pw. Opieki Najświętszej Marii Panny.

W okresie między wojennym parafia w wchodziła w skład dekanatu łupkowskiego diecezji przemyskiej. Cerkiew drewniana zbudowana w 1805 r., odnowiona w 1919 r. W 1938 r. parafia w Komańczy liczyła 2138 wiernych. W czasi II wojny światowej proboszczem był ks. Orest Wenchrynowicz, który zmarł w 1947 r. Pierwszym duszpasterzem po II wojnie światowej w Komańczy był ks. Emilian Kaleniuk, który od 1947 r. aż do 1961 r. odprawiał tu nabożeństwa greckokatolickie (zmarł w Komańczy 10 czerwca 1961 r.). Można więc uważać, że parafia w Komańczy jest jedyną greckokatolicką parafią w Polsce, która działa nieprzerwanie od swego powstania. Następcą ks. Kaleniuka był ks. Zenon Złoczowski, który pracował w miejscowej parafii w latach 1961-1968. W 1963 r. świątynia w Komańczy została odebrana grekokatolikom i przekazana Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu (spłonęła w 2006 r.), co zmusiło miejscowych wiernych do budowy następnej świątyni. W 1985 r. rozpoczęto budowę nowej cerkwi greckokatolickiej. Władze nie zgodziły się jednak na całkiem nowy budynek, toteż przeniesiono do Komańczy zniszczoną drewnianą cerkiew z Dydyniec pod Sanokiem i ustawiono ją jako zwieńczenie na wcześniej zbudowanym murowanym „fundamencie”. Budowę ukończono w 1988 r.