Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona XLII

Reczpol

Cerkiew pw. Opieki Matki Bożej w Reczpolu z 1879 r.

Pierwsza wzmianka o cerkwi w Reczpolu pochodzi z początków XVII w. Była ona parafialną do 1785 r., a następnie filialną cerkwi w Krzywczy.

Jest to świątynia zbudowana z drewna, konstrukcji zrębowej, na betonowej podmurówce, szalowana pionowo deskami. Pochodzi z 1879 r. Została wzniesiona w miejscu starszej, też drewnianej cerkwi. Budynek jest jednonawowy, założony na planie prostokąta, orientowany, dwudzielny, o wyraźnie wyodrębnionym węższym prezbiterium. Z prezbiterium można przejść do zakrystii znajdującej się od północnej strony. Przy ścianie frontowej usytuowane są drewniane, drabiniaste schody prowadzące na chór.

Ten zabytkowy obiekt nakryty jest dachem siodłowym z sześcioboczną niewielką wieżyczką, nakrytą hełmem, zakończonym krzyżem osadzonym na kuli. Prezbiterium nakrywa dach trójspadowy, a zakrystię pulpitowy. Na wszystkich częściach dachu położona jest blacha.

Cerkiew prze okres użytkowania była wielokrotnie remontowana. W latach siedemdziesiątych XX w. została przebudowana na kościół rzymskokatolicki. W jego wnętrzu, w ołtarzu głównym wisi cudowny Obraz Matki Boskiej Bolesnej przeniesiony z Krzywczy w 1970 r. Do wyposażenia kościoła należą także dwa dwustronnie malowane obrazy procesyjne tzw. feretrony i XIX-wieczny konfesjonał. Od 2006 r. zabytek jest nieużytkowany.