Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona XLI

Bachórzec

Dawny kościół parafialny pw. św. Katarzyny w Bachórzcu wzniesiony w latach 1760 – 1762 r.

Kościół pw. św. Katarzyny zbudowany został w latach 1760–1763. Do budowy wykorzystano drewno z poprzedniej świątyni. W 1763 r. świątynię konsekrowano. Podczas gruntownego remontu w 1856 r. świątyni nadano neobarokowy charakter.

Ten drewniany kościółek ma konstrukcję zrębową. Jest orientowany, dwudzielny. Posiada trójbocznie zamknięte prezbiterium na rzucie prostokąta i rzadko spotykany trójnawowy korpus z obszerną kruchtą od frontu i niewielką dobudówką od południa. Świątynię nakrywa dach dwuspadowy nad prezbiterium i nawą z osobnymi kalenicami. Na nawie jest wieżyczka na sygnaturkę o cebulastej kopułce.

We wnętrzu strop płaski z fasetami. Dwie wąskie nawy boczne wydzielono połączonymi arkadami parami słupów. Na ścianach i stropie polichromia ornamentalno-figuralna z XIX w. W nawie na stropie św. Katarzyna – patronka kościoła. W zakrystii na stropie zachowały się fragmenty ornamentów wykonanych techniką patronową. Chór muzyczny znajduje się nad kruchtą.

Najcenniejsze elementy wyposażenia to: barokowy ołtarz główny z połowy XVII w., rokokowe ołtarze boczne, gotycka kropielnica z przełomu XV i XVI w., ambona oraz obrazy z XVII i XVIII w.

Przy kościele stoi murowana parawanowa dzwonnica.

https://sad.podkarpackie.travel/