Kościół pw. św. Mikołaja Cudotwórcy z 1667 r.

Kościół z 1667 roku, z miejscowości Bączal Dolny k. Jasła, w sanockim skansenie znajduje się w sektorze Pogórzan wschodnich. Ponieważ kościół był często remontowany i przebudowywany w XIX wieku, to, po przeniesieniu do skansenu, przywrócono mu pierwotny wygląd. Kościół zbudowany jest z drewna jodłowego na kamiennej podmurówce i kryty gontem. W układzie architektoniczno-przestrzennym składa się z dwóch niezależnych konstrukcyjnie członów: korpusu i wieży. Korpus tworzy nawa o dwóch wejściach – głównym w ścianie zachodniej i bocznym w południowej, oraz prezbiterium zamknięte trójbocznie od wschodu, z dwukondygnacyjną zachrystią przy ścianie północnej. Nawa od części ołtarzowej oddzielona jest podniesionym o stopień poziomem kamiennej posadzki oraz belką tęczową w ścianie wschodniej. Na ścianie zachodniej nawy zawieszony jest chór muzyczny. Światło wnętrzu zapewnia rząd okien umieszczonych wyłącznie po stronie południowej. Dolna część wieży, dostawionej do korpusu od strony zachodniej, tworzy jednocześnie przedsionek. Na zewnątrz świątynię obiegają podcienia. Dach korpusu wieńczy wieżyczka z dwukondygnacyjną latarnią, umieszczona w miejscu przejścia nawy w prezbiterium. Architektoniczna struktura obiektu i detale, takie jak ostrołukowe portale oraz okucia drzwi wejścia bocznego i do zachrystii, posiadają wyraźne późnogotyckie cechy stylowe, co sugeruje, że data pobudowania odnosi się do zakończenia przebudowy świątyni z wykorzystaniem elementów ze starszego obiektu. Powyższe detale uwarunkowały wystrój wnętrza w rozpiętości czasowej od XVI do XIX wieku.

http://skansen.mblsanok.pl/