Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona IX

Wrocanka

Kościół pw. Wszystkich Świętych z 1770 r.

Tutejszy drewniany kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych szczególnie wart jest zobaczenia z uwagi na swoją ciekawą architekturę.

Wieść o pierwszym kościele we wsi pochodzi z 1487 r., jednak pod koniec lat 60. XVIII w. został rozebrany. Pozostała tylko murowana zakrystia ze skarbczykiem na piętrze z XVII w. W 1770 r. wzniesiono obok nową świątynię, wykorzystując istniejący już element.

Kościół jest orientowany, posadowiony na planie podłużnym. Nawa szersza od prezbiterium. Od południowej strony znajduje się kaplica dostępna z nawy, od strony północnej i zachodniej kruchty. Dachy konstrukcji storczykowej pokryte są gontem. Nad nawą, kaplicą i prezbiterium dwuspadowe. Nad zakrystią trójspadowy, a nad kruchtą pulpitowy. Na nawie wieżyczka sygnaturkowa. Kościół wybudowano na wysokim kamienno-ceglanym podmurowaniu. Ściany konstrukcji zrębowej, oszalowane są gontem. Zakrystię zbudowano z cegły i kamienia − oszalowano nieregularnymi płytami piaskowca. Wokół stare jesiony. Obok stoi murowana dzwonnica i kostnica.

Legenda mówi, że gdy przed wiekami podjęto decyzję o budowie nowego kościoła parafialnego, wierni z dwóch wsi spierali się, gdzie nowa świątynia parafialna ma stanąć − we Wrocance na miejscu starego czy w Szczepańcowej. Sołtys zdecydował − skoro jedni już mieli, niech teraz mają drudzy. Zakupiono drewno i złożono je w Szczepańcowej. W nocy jednak nieznana siła przeniosła cały materiał do Wrocanki i złożyła koło starego kościoła. Podejrzewano świadome działanie ludzi, ale z powodu braku śladów winowajców nie znaleziono. Uznano zatem, co też proboszcz potwierdził swym autorytetem, że to Wszyscy Święci, patronujący świątyni, zdecydowali, gdzie ma stać kościół i budulec przenieśli. Toteż parafianie wznieśli kościół we wskazanym ręką Wszystkich Świętych miejscu.


https://sad.podkarpackie.travel/