Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona IV

Hłomcza

Cerkiew greckokatolicka p.w. Soboru Przenajświętszej Bogurodzicy i Proroka Eliasza z 1859 r.

Pierwsza wzmianka o parafii pochodzi z XV w. Świątynię postawiono w 1859 r. Przed wojną była to greckokatolicka cerkiew parafialna pw. Soboru Przenajświętszej Bogurodzicy. Obecnie dodano jeszcze jednego patrona cerkwi – proroka Eliasza.

Jest to budynek trójdzielny, orientowany, konstrukcji zrębowej, szalowany deskami w pionie. Narteks nie jest wyodrębniony w bryle. Prezbiterium zamknięte ścianą prostą z zakrystią od strony północnej. Dachy dwuspadowe pokryte blachą. Nad nawą pozorna wieżyczka sygnaturkowa. Przy cerkwi stoi dzwonnica murowana, parawanowa. Jeden z dzwonów jest datowany na 1668 r., dwa pozostałe dzwony pochodzą z XIX w. Wokół cerkwi wznosi się murek z łamanego kamienia.

Wewnątrz stropy płaskie, chór muzyczny wsparty na czterech drewnianych kolumnach. Ikonostas neobarokowy, współczesny świątyni, z ikonami z początku XX w. Antepedia współczesne przedstawiają: pogrzeb św. Mikołaja, wprowadzenie Marii do świątyni, Chrystusa nauczającego w świątyni, rzeź niewiniątek. Carskie wrota z motywem wici akantu, z czterema medalionami ewangelistów. Wrota diakońskie z tondami, w których widnieją Aaron i Melchizedek. W prezbiterium stoi ołtarz z przedstawieniem ofiary Abrahama na antepedium, zwieńczony baldachimem.


https://sad.podkarpackie.travel/