Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona IV

Szebnie

Kościół parafialny pw. św. Marcina z 1605 r.

Pierwszy kościół w Szebniach powstał w 1326 r. Potem zbudowano jeszcze cztery świątynie, które strawiły pożary. Obecną świątynię wzniesiono w 1605 r. W 1894 r. w dużym stopniu została przebudowano – rozebrano grożącą zawaleniem wieżę-dzwonnicę, przedłużono nawę i dostawiono przybudówki po bokach nawy i prezbiterium. Postawiono również nową murowaną dzwonnicę.

Jest to budowla konstrukcji zrębowej, nieorientowana, trójdzielna. Do trójbocznie zamkniętego prezbiterium od wschodu przylega zakrystia, a od zachodu murowany skarbczyk. Do nawy z węższą częścią dostawioną w 1894 r. przylega od północy przedsionek, a od strony zachodniej dwa przedsionki połączone podcieniem na słupach. Dachy dwuspadowe z wieżyczką na sygnaturkę zwieńczoną pozorną latarnią.

Wnętrze nakryte jest stropami płaskimi z fasetą. Ściany i stropy pokryte polichromią figuralno-ornamentalną. XVIII-wieczne wyposażenie kościoła tworzą trzy ołtarze – główny z obrazem św. Marcina i figurą Chrystusa na Krzyżu, boczny lewy z obrazem św. Rodziny i boczny prawy z obrazem Serca Pana Jezusa. Pod chórem znajduje się kropielnica wykonana z jednego kamienia.

W 1943 r. nową dekorację malarską w ludowej stylizacji wykonał prof. Jan Wodyński. W 1957 r. wykonana została nowa polichromia. W 1960 r. zamontowano organy czeskiej firmy Rieger pochodzące z kościoła jezuitów w Tarnopolu.

Po wybudowaniu nowego kościoła od 2003 r. świątynia nie jest wykorzystywana w kulcie.

Przy kościele stoi murowana dzwonnica z końca XIX w. oraz klasycystyczne nagrobki rodziny Gorajskich.


https://sad.podkarpackie.travel/