Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona XXXIX

Siedliska

Drewniana cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła z 1860 r. Od 1949 r. do 2008 r. użytkowana była jako kościół rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia Matki Bożej.

Siedliska położone są na prawym brzegu Sanu. Pierwsza wzmianka o tej miejscowości pojawiła się w 1436 r., kiedy to ziemie te oraz sąsiednie miejscowości należały do dóbr dynowskich, będących własnością rodu Kmitów. Nazwa tej miejscowości pochodzi od słowa „siedlisko” oznaczającej — miejsce osiadania. Znalezione w trakcie wykopalisk zbiory monet z okresu panowania Tyberiusza, Domicjana i Trajana świadczą nie tylko o kontaktach handlowych tych terenów z państwem rzymskim ale również o bardzo starej metryce tych ziem.
Wyróżniająca się budowlą w krajobrazie miejscowości drewniana cerkiew greckokatolicka pw. św. Michała Archanioła zbudowana została w 1860 r. W latach 1913 oraz 1936 budynek cerkwi rozbudowano oraz odnowiono. Od 1949 r. do 2008 r. użytkowana była jako kościół rzymskokatolicki pw. Wniebowzięcia Matki Bożej. Kościół jest drewnianą budowlą wniesioną na rzucie kwadratu z trójbocznym zamknięciem od wschodu oraz prostokątną wieżą i babińcem od zachodu. W prezbiterium wydzielono zakrystie i składzik. Wieża jako dawny babiniec cerkiewny jest dwukondygnacyjna, z ośmioboczną wieżyczką krytą baniastym hełmem z latarnią. We wnętrzu zachował się ołtarz z fragmentami carskich wrót oraz znajdującym się pośrodku krucyfiksem ludowym, a także drugi krucyfiks procesyjny. Niestety nie zachował się ikonostas ale jedynie ruskie księgi liturgiczne z XVIII w. Przeniesiono tu również księgi liturgiczne i sprzęty z rozebranego kościoła w Gdyczynie, która obecnie stanowi integralną cześć wsi Siedliska. Są to m.in. monstrancka z pierwszej polowy XIX w., kilim z końca XIX w. z herbem Rawicz oraz XVIII – wieczny kielich, który na stopie jest zdobiony pękami owoców, główkami aniołów i herbami Korczak i Wierzbna.
W otoczeniu kościoła znajduje się murowana dzwonnica z 1884 r., z trzema filarami na cokole, miedzy którymi znajdują się dwie półkoliste arkady kryte dwuspadowym daszkiem.