Kościół parafialny pw. św. Małgorzaty wzniesiony w latach 1736 – 1740 r.

Pierwszy tutejszy kościół został zbudowany w 1461 r. W XVI w. obiekt zamieniono na zbór kalwiński. Do pierwotnej funkcji powrócił w 1600 r. Następna świątynia została wybudowana w latach 1736–1740. Oddano ją pod opiekę św. Małgorzaty.

Od strony północnej w 1873 r. dobudowano kaplicę Serca Pana Jezusa, a w 1895 r. kościół został przedłużony w kierunku zachodnim. W 1982 r. kościół drewniany uniesiono półtora metra i wykonano z betonu kościół dolny, zagłębiając się w ziemię również półtora metra. Efekt jest dość zaskakujący i budzi różnorodne odczucia estetyczne. W latach 1983–1990 kościół został całkowicie odrestaurowany.

Kościół przykrywa dach dwuspadowy o więźbie storczykowej. Wokół świątyni w parkanie cztery kapliczki z cegły z 1984 r.

Wewnątrz znajduje się polichromia figuralna z 1897 r., malowana w prezbiterium i nawie przez malarza Jana Tabińskiego z Rzeszowa. Ołtarz główny, późnobarokowy, pochodzi z 1750 r., został uzupełniony i zmodyfikowany w 1898 r. przez lokalnych rzemieślników. W polu głównym rzeźba Chrystusa ukrzyżowanego, na zasuwie Ostatnia Wieczerza, a w zwieńczeniu św. Małgorzata, patronka kościoła. Ołtarze boczne pochodzą z XVIII w. W kaplicy górnej Najświętszego Serca Pana Jezusa znajduje się epitafium Leona i Zofii Gołaszewskich. W świątyni znajduje się także ambona późnobarokowa, z ornamentami w stylu regencji, chrzcielnica gotycka w kształcie kielicha z czarą zdobioną trzynastoma herbami, zwieńczoną rzeźbą Chrztu Chrystusa.

Pod prezbiterium znajdowały się krypty z doczesnymi szczątkami kolatorów. Podczas przebudowy kościoła zostały one jednak zniszczone. Krypty zostały odtworzone 1995 r. i do nich złożono ponownie kości.

https://sad.podkarpackie.travel/