Skarby drewnianej architektury sakralnej – odsłona V

Lubla

Kościół parafialny pw. św. Mikołaja z II poł. XV w.

Pierwsza wzmianka o parafii w Lubli pochodzi z 1277 r. Tutejszy kościół pw. św. Mikołaja biskupa zbudowany został w połowie XV w. przez Mikołaja Grota, opata Zakonu Cysterskiego w Koprzywnicy. W 1793 r. do kościoła dobudowano wieżę. Została ona zniszczona w wyniku działań wojennych w sierpniu 1944 r. Wieżę wraz z ogrodzeniem zrekonstruowano w 1995 r.

Kościół kilka razy był remontowany m.in. w 1778, 1838, 1862, 1922 r. i po II wojnie światowej. Kolejne prace remontowe i konserwacyjne rozpoczęto w 2003 r., przywracając świątyni pierwotny wygląd.

We wnętrzu znajdują się ołtarze barokowe z lat 1709 i 1769. Szczególnie interesujące są obrazy: gotycki Misericordia Domini na ołtarzu po lewej stronie z połowy XV w., dwa późnogotyckie w głównym ołtarzu przedstawiające Matkę Boską z Dzieciątkiem jako Królową Aniołów i patrona kościoła, św. Mikołaja, a także obrazy św. Anny z Maryją i Dzieciątkiem oraz św. Joachima w ołtarzu po prawej stronie.

W lewym ołtarzu znajduje się późnobarokowe antepedium przedstawiające Jezusa koronowanego cierniami i śmierć św. Stanisława biskupa. Na belce tęczowej barokowy krzyż z XVII w. oraz świeczniki w kształcie rokokowych aniołów.

Interesująca jest rokokowa ambona z 1778 r. oraz konfesjonał z drugiej połowy XVIII w. Najcenniejszą rzeźbą w kościele jest XVIII-wieczna figura Matki Bożej Niepokalanie Poczętej reprezentująca włoski barok. Polichromię odnawiano kilkakrotnie w XIX i XX w. Stare organy pochodziły z XVII w., obecne są z 1962 r.


https://sad.podkarpackie.travel/